Cmentarz komunalny - ul. Wrocławska 144 - powstał w latach 1822-1898, kiedy ostatecznie ukształtował się teren cmentarza komunalnego. Cmentarz od początku posiadał główne wejście od późniejszej ulicy Wrocławskej. Znajduje się on 2 km od centrum miasta.

Nekropolia stała się od razu dostępna dla wyznawców wszystkich religii. Kolejne etapy rozbudowy miały miejsce w latach 1845, 1880, 1898, 1915 oraz w latach 20. i 30. minionego wieku.

Cmentarzu rozrastał się on w stronę nasypu kolejowego oraz na wschód od cmentarza. Wschodni cmentarz nosił miano leśnego, ponieważ został obsadzony licznymi drzewami (przeważnie sosnami). Powstał tam również cmentarz wojenny, który znajdował się wokół trzech sadzawek.

Ciekawą zabudowę ma jedna z sadzawek, na której na specjalnie do tego celu przygotowanych tarasach kamiennych, znajdowały się groby. Tarasy te zaopatrzone były w schody zejściowe do sadzawki.

W latach 1868-1869 r. powstała kaplica cmentarna wg. projektu inspektora Wolffa, poprawionego przez miejskiego radcę budowlanego Johanna Roberta Mendego

Na południe od cmentarza leśnego i na zachód od wojennego, wytyczono pola grzebalne. Stąd prowadziła prosta aleja na północ w kierunku cmentarza leśnego, prosto na znajdujący się tam staw. Najnowsza część cmentarza był jednym z najładniejszych terenów zielonych w Legnicy.

W 1938 r. hitlerowskie władze zmieniły północne kwatery żydowskie w cmentarz garnizonowy. W trakcie II wojny światowej w krematorium palono zwłoki ofiar obozu koncentracyjnego Gross-Rosen w Rogoźnicy.

Po powrocie Legnicy do Polski funkcjonujące krematorium zostało zamknięte (od tego czasu już nigdy nie pełniło swojej funkcji), a obok niego umieszczono tablice pamięci żołnierzy AK i Sybiraków oraz ustawiono urnę z prochami ofiar. Po wojnie nie zachowały się żadne nagrobki sprzed 1945 r. (w tym kwatera ofiar I wojny światowej) za wyjątkiem 11. grobowców architektonicznych z piaskowca i granitu oraz 10. mauzoleów.

W 2000 r. w południowo-wschodnim narożniku stanęła cerkiew greckokatolicka pod wezwaniem Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny, według projektu Jacka Mermona z Przemyśla.

Pochowane osobistości:
- Ryszard Badoń Lehr, ur. 1941.03.29 - zm. 2006.04.05 - polski wicekonsul w Grodnie na Białorusi,
- Jerzy Jarociński , ur. 1916.10.06 - zm. 2001.08.31 - mistrz gorzelniczy, wykładowca, autor książek na tematy gorzelnictwa, ratownik górski,
- Stefan Fluder, ur. 1914.07.31 - zm. 1986.10.08 - szachista, reprezentatnt Dolnego Śląska